Mijn dertiende verjaardag ging gepaard met veel tranen. Het was mijn eerste 15e april op de middelbare school en alles was anders; minder verjaardagskaarten, felicitaties via Facebook en niet meer met je traktatie de klassen rond. Het is vast omdat ik zo’n goede jeugd heb gehad, want ik vond blijkbaar dat ik het me kon veroorloven om dramatisch huilend mijn kaarsjes uit te blazen. Ik voelde me een beetje vergeten en volgens mij had ik dit jaar ook een cadeautje minder gekregen dan vorige keer. Kortom: ramp.
|