Trefwoorden: bio-sociaal, antimicrobiële resistentie, praktijk, leven met bacteriën, beleid, kennisproductie

"Resistant bacteria in society; Travelling through practices of policy, healthcare and science"

Antimicrobiële resistentie (AMR) is een groeiend wereldwijd probleem voor de volksgezondheid dat vraagt om uitgebreide transdisciplinaire maatregelen. Hoewel AMR verwijst naar biologische mechanismen van bacteriële resistentie, is het in diepste wezen een sociaal fenomeen dat wordt beïnvloed door economische, politieke en culturele processen. In dit onderzoek wordt geanalyseerd hoe in verschillende beleids-, gezondheids- en wetenschappelijke settings met AMR wordt omgegaan, en wat voor realiteit er door deze praktijken wordt geconstrueerd. Het gebruik van een kwalitatieve sociale wetenschapsmethodologie laat het zien dat de volksgezondheid zich in de praktijk en in het beleid vooral richt op de mogelijkheden die antibiotica bieden. Aangetoond wordt dat deze focus te beperkt is, omdat antibiotica slechts een beperkt vermogen hebben infectieziekten te voorkomen. In plaats daarvan zou het beleid zich moeten richten op de bacteriën zelf en hun biologische mechanismen die bepalen waar de grenzen van co-existentie met de mens liggen. Neem de wereldwijde verspreiding van COVID-19. Vertrouwen in technologische oplossingen alleen - zoals vaccinatie of antibiotica – zijn niet voldoende, er moet ook gekeken worden naar de oorzaak: ongezonde veehouderijpraktijken, toenemende vleesconsumptie, zwakke gezondheidszorgsystemen en sociaaleconomische ongelijkheid.